معلم کبیر اونیزوکا یا به اختصار GTO نام مانگایی به قلم تورو فوجیساواست که طی سالهای 1997 تا 2002 تو هفته نامه شونن جامپ منتشر میشد. به دلیل محبوبیت بالای این اثر، آثار اقتباسی مختلفی اعم از فیلم و سریال رئال و انیمه از روی اون ساخته شد. سری انیمه 43 قسمتی این داستان به کارگردانی نوری یوکی آبه در استودیوی مشهور پیروت و حد فاصل سالهای 99 تا 2000 تولید و اکران شد.

فوجیساوا مانگا کار باسابقه و توانمند ژاپنی متولد 1967 که بیشتر شهرتش رو از مانگای GTO که در واقع ادامه ای بر مانگای Shonan Junai Gumi محسوب میشه، به دست آورده. اون فعالیتش رو از سال 1989 با مانگای عاشقتم در انتشارات کودانشا شروع کرد و و آخرین اثرش مانگای اوئی شی کامی ساما در سال 2015 بوده. فوجیساوا از علاقمندان Initial D محسوب میشه و بشدت از اثر مشهور آکیرا الهام گرفته. اون در سال 1998 جایزه Kodansha Manga Awards رو به خاطر مانگای GTO کسب کرد.

داستان:

ایکیچی اونیزوکا یه  جوون سابقا خلافکار  22 ساله که البته یه سری مشکلات و نقطه ضعف هم در رفتارش داره عاشق یه دختر میشه ولی وقتی تو اوج این آشنایی دختر اون رو به خاطر معشوق قبلیش که یه معلم پیر و نچسبه ول می کنه، احساس می کنه که معلم بودن قدرت خارق العاده داره و به همین خاطر تصمیم میگیره تا وارد شغل معلمی بشه !!! کار سختیه بخصوص اینکه توی دبیرستان کلاسی رو به اون دادن که تقریبا هیچ معلمی جرات رفتن سر اون کلاس رو نداره و البته ناظم مدرسه هم بشدت از اونیزوکا متنفره!!!! ولی سیستم تدریس عجیب و غیرعادی اون داستانهای جالبی رو رقم میزنه و تغییرات عمده ای رو ایجاد می کنه.

نقد و بررسی:

این انیمه ژانر اکشن و کمدی داره ولی بخش کمدی کار بیشتر می چربه. درسته که یه رگه هایی از ژانر اچی رو میشه توی کار احساس کرد ولی در کل این اثر رو نمیشه قاطعانه در مجموعه آثار این ژانر دسته بندی کرد، هرچند شیطنتهایی که فوجیساوا تو بعضی از صحنه ها استفاده کرده یه مقدار کار رو برای دسته بندی سخت می کنه.

شخصیت پردازی کار خیلی خوبه و به خوبی از جامعه و جوانان اون ایده برداری شده. شناخت صحیح از جامعه در حال تغییر سالهای آخر دهه نود باعث شده تا بعضی وقتها احساس کنین که به جای انیمه، یه فیلم مستند رو میبینین. فوجیساوا قهرمان اصلی رو شخصیتی مسئولیت پذیر خلق کرده، چیزی که به نظر برای خودش خیلی اهمیت داشته. نمایش اهمیت ارتباط بین معلم و دانش آموز یکی از دغدغه های اصلی این اثر حساب میشه که به خوبی خط سیر داستان رو پیش برده. این انیمه بیشتر یک سریال محسوب میشه تا مجموعه و این برای مخاطب میتونه جذاب باشه که کل اتفاقات هر داستان آخر اون قسمت تموم میشه هرچند خط سیر کلی داستان خیلی خوب ارتباط بین قسمتها رو حفظ کرده.

اثر قدیمیه و خوب نمیشه از اون انتظار گرافیک و کیفیت آثار جدیدتر رو داشت. متاسفانه یه جاهایی این گرافیک حتی توی ذوق میزنه ولی داستان اونقدر خوب و جذاب هست که اجازه نده مخاطب بیخیال ادامه دادن بشه. البته برای طرفدارهای جوونتر انیمه یه مقدار این موضوع کمتر قابل قبوله ولی برای با سابقه ها قطعا علاوه بر ایجاد حس نوستالژی، جذابیت داستان هم دوست داشتنیه.

مانگای GTO دو ادامه دیگه هم با عنوان 14 روز در شونان و بهشت گم شده هم داره که هر دو به قلم فوجیساوا هستن.

تا سال 2007 مانگای GTO بیشتر از 50 میلیون نسخه فروش داشته. در راهنمای کامل مانگا، جیسون تامسون از این اثر به عنوان یه اثر فوق العاده و بی حیا اسم برده و بهش از 4 ستاره، 4 ستاره رو اهدا کرده.

موسیقی:

موسیقی متن این انیمه اثر یوسوکه هونما است که خیلی خوب حس موقعیت و فضای داستان رو منتقل میکنه هرچند این انیمه اثریه که سکانسهای خالی از موسیقی اون به نسبت زیاده ولی این موضوع با استفاده درست و به موقع از موسیقی تم، تبدیل به ساختار قابل قبولی شده.

تیتراژ اول این اثر با اسم Driver’s High اثر گروه راک L’Arc en Ciel (لارکن سیل) و دومین تیتراز اون به اسم هیتوری نو یورو اثر گروه راک Porno Graffiti

امتیاز:

از این به بعد و تو فصل جدید بیمارستان انیمه تصمیم دارم تا علاوه بر اعلام امتیاز هر انیمه تو سایتهای معتبر مای انیمه لیست و انیمه نیوزنتورک، به آثاری که معرفی می کنم امتیاز از 1 تا 10 بدم تا بتونین یه دیدگاه کلی روی کیفیت آثار داشته باشین و خوشحال میشم نظرات شما رو در این مورد بدونم.

انیمه GTO تو سایت مای انیمه لیست امتیاز خوب 8.70 و تو سایت مای انیمه لیست هم متوسط امتیاز عالی رو  کسب کرده . امتیاز بیمارستان انیمه هم به این اثر عدد 7.5 هستش.

دیدن این انیمه رو به شما به شدت توصیه می کنم چون با کمک کمدی روانش می تونه شما رو با خودش همراه و لحظات لذت بخشی رو براتون ایجاد کنه.